liefde ... veel liefde
vriendschap
balanceren
minder slaap
meer actie
minder tijd
meer ideeën
minder sport
meer dromen
.... nog!
vriendschap
balanceren
minder slaap
meer actie
minder tijd
meer ideeën
minder sport
meer dromen
.... nog!
Welkom |
|
|||
liefde ... veel liefde vriendschap balanceren minder slaap meer actie minder tijd meer ideeën minder sport meer dromen .... nog!
0 Comments
Intussen ben ik 38 weken zwanger en vond ik eindelijk de tijd (oh ironie) om de blog van een update te voorzien. Omdat ik de babymatters wil scheiden van onze algemene 'follow our dreams', kan je terecht op het tabblad van Liefde komt liefs. Enjoy!
Wat nieuws van op ons erf: we hebben onze oogst laten omvormen tot lekker bio sap: appel-peer en zuiver peer. Wie graag eens komt proeven is altijd welkom! Halloween is een typisch Amerikaans feest. Het woord Halloween is afgeleid van ‘All Hallows Eve’. Er zijn verschillende ideeën over de afkomst van Halloween. De meest gangbare is dat Halloween de erfenis is van de Kelten. De Kelten vierden op 31 oktober het eind van het oogstjaar. Op 1 november begon het nieuwe jaar. De Kelten geloofden dat de geesten van de doden terugkwamen om bezit te nemen van de levenden. Dat is de reden waarom de dorpelingen vreemde kleren aandeden om zich onherkenbaar te maken en dode geesten af te schrikken. Verder maakten de mensen herrie in de buurt waar ze woonden. Ze probeerden daarmee de geesten weg te jagen. De jaren rond 1840 werd het Halloween feest door Ierse immigranten naar Amerika gebracht. Dus voor wie uit principe niet meedoet aan Halloweenfestiviteiten, eigenlijk heeft het wel roots in onze eigen cultuur en als antropologe (en als mens) hou ik enorm van rituelen. Dit jaar wou Luna graag eens meedoen aan zo'n Halloweenwandeling. Samen met best friend Lennard gingen ze op pad. Hun moed werd op de proef gesteld en al bij al brachten ze het er goed vanaf (met op het einde een kleine discussie wie nu het 'bangerst' geweest was en wat er zou gebeurd zijn mochten ze naar de langharige 'koeman' gegaan zijn....) Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren. Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige, en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan. Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn: want zoals hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is." Kahlil Gibran Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet dat je thuis bent. Een weiland, vergeten langs duinen en bosrand, iemand buigt tussen jou en een feest - op zoek naar de wijn, een gezicht wordt zijn eerste woorden, wat geschreven werd voor jou door een nooit gevoelde hand. Alsof je dit al kende voor je het zag. Er geweest was voor je er zou komen. Zo thuis K. Spiering Na onze vorige site (voor wie nog eens wil gaan kijken: klik hier ), doe ik nog een poging voor een site. Weebly werkt voor mij heel toegankelijk en hier heb ik zin in! Leuk gedicht van Edward van de Vendel: We tutten ons tuintje op en kammen het gras make-uppen de randjes langs het terras: overal plantjes met lippenstiftkleuren overal bloemen met bloemetjesgeuren Daarna het heggenhaar weg met de heggenschaar zo wordt ons tuintje een prachtig gezicht dat plat naar de zomer te glimlachen ligt |
AuthorIda Archives
April 2015
Categories |